საშინელებათა ფილმების ისტორია, კინოს ჩასახვისთანავე იწყებს დროის ათვლას.მეცხრამეტე საუკუნის 90_იანი წლების შუახანებში უკვე გვხვდება საშინელებები,რომელელიც იქმნება პრიმიტიული სპეცეფექტების,ნიღბებისა და გრიმის საშუალებით. ფრანგმა ნოვატორმა
ჟორჟ მელიესმა თავის საოცარ ფილმებში, არაერთგზის დაგვიხატა საშინელი სახეები,თუნდაც მთვარის მიმიკები რად ღირს.თუმცა მხოლოდ მელიესი არ ცდილობდა მაყურებლის დაზაფრვას,ამაში ამერიკული კინოც ცდილობდა თავისი სიტყვის თქმას,მერი შელის "ფრანკენშტეინის" არაერთი კინოვერსიით,თუმცა უდიდესი სიტყვა მაინც გერმანულ ექსპრესიონიზმს ეკუთვნის,რომლის მთავარი შემოქმედი ფრიდრიჰ ვილჰელმ მურნაუ,მეოცე საუკუნის 20_იან წლებში ბრემ სტოკერის "დრაკულას" ეკრანიზაციით -
"ნოსფერატუ" და გოეთეს
"ფაუსტის" მოტივებზე დაფუძვნებული ფილმით, საშინელებათა კინოს ოქროს ხანას აყალიბებს,
რომელიც შემდგომ წლებში უფრო რეგრესს განიცდის ვიდრე ვითარდება.იცვლება ტექნოლოგია მკვეთრად დადებითისკენ,იოლდება გადაღება,სპეცეფექტები ძალას იკრებს,მაგრამ შინაარსი პრიმიტივზე დადის და საბოლოოდ ვიღებთ დღევანდელობას,როცა საშინელებათა ფილმი,როგორც ჟანრი სრულად დეგრადირდება.
მცირე მიმოხილვის შემდეგ კი უპრიანი იქნებოდა,გვენახა კოლაჟი 1895-2016 წლებში გადაღებული საშიელებათა ფილმებისა,რომლის ავტორიც თითო წელს თითო ფილმს აკუთვნებს,მართალია არაერთი კარგი ფილმია გამოტოვებული,მაგრამ კოლაჟი ერთი ამოსუნთქვით მიექანება დასასრულისკენ.
