მეთექვსმეტე საუკუნის ევროპაში შავკანიანი თუ წითელკანიანი ადამიანები ეგზოტიკასთან ასოცირდებოდა და ევროპელები ისეთივე ინტერესით ათვალიერებდნენ,როგორც მათთვის აქამდე უცნობ ეგზოტიკურ ცხოველებს შიმპანზეს,გორილას,ლამას,კენგურუს,ფარშევანგსა თუ თუთიყუშს.სწორედ შორეულ შუასაუკუნეებში მოგზაურობათა და ახალ მიწათა აღმოჩენა–შესწავლის ტალღამ გადაუარა „ბებერ კონტინენტს“ და დაიძრნენ იალქნიან ხომალდთა შენაერთები(თავიანთი მაგელანებითა და ვასკო და გამებით,კოლუმბებითა თუ ამერიგო ვესპუჩებით) ახალი მიწებისაკენ.სწორედ ახალ მიწათა აღმოჩენამ ევროპელების თვალთახედვის არე გაზარდა და აქამდე უცნობ რეალობის წინაშე დააყენა–მათ იხილეს ანატომიურად იდენტური ცოცხალი არსებები,მაგრამ კანის ფერის და განსხვავებული ქცევების გამო აითვალწუნეს და მაშინვე ცხოველებად მონათლეს.აი,რასიზმის კლასიკური გამოვლენაც სახეზეა... თუმცა ეს მხოლოდ დასაწყისია და სწორედ ამ პერიოდიდან იწყება რასიზმის ახალი სიმაღლეებისკენ მისწრაფება.
