"ყალიბში" გამოყვანილი მცენარის "ფესვები",რომლებიც ფორმას ისე შეეზარდნენ,მის გარეშეც იდენტურ მდგომარეობაში აგრძელებენ სუნთქვას,თუმცა დრო გავა და ეს ყალიბშემდგომი შემგუებლობაც ნამსხვრევებად იქცევა,ფესვები გამოანგრევენ კედელს და წყალ-ჟანგბადს ხარბად ჩაყლაპ-ჩაისუნთქავენ.თუმცა ამისათვის მხოლოდ საათის ისართა უწყვეტი მოძრაობა არ კმარა,აუცილებელია თვით ინდივიდთა სურვილი,განთავისუფლდეს ზღვრული,წინსვლა-განვითარების შემაფერხებელი მარყუჟისაგან,შეავლოს თვალი თავისუფლების ცისფერ,უღრუბლო ცისკიდურს და გონებაზე დაყრდნობით, ხელის ერთი მოძრაობით,ნაფლეთებად აქციოს ხილული და/ან აბსტრაქტული ფარდა.
Комментариев нет:
Отправить комментарий